| Als ik één ding ontzettend mis aan mijn oude job, dan is het voorlezen. Ik kan het dan ook niet laten. Gisteren had ik er meer dan een uur Vlaanderen doorkruisen voor over. Ik wou 75 oud-leerlingen verrassen. In pyjama kwamen ze in een lokaal gesloft. Iedereen ging zitten. De lichten werden gedoofd en ik kwam uit de kast. Letterlijk. Met een zaklamp en een griezelboek. Het was een beetje in het duister tasten. Soms hoorde ik een ingehouden adem. Soms ontsnapte er een zachte kreet. Soms zag ik een schaduw opspringen. Gedurende een half uur dwaalden we met zijn allen rond in een kasteel. Toen de zaklamp uitging, volgde er een daverend applaus. En toen het licht terug aanging, zag ik dat enkele dapperen wat geruststellende woorden nodig hadden. Hopelijk hebben ze goed geslapen afgelopen nacht... |  |
