Sofie De Moor
  • WELKOM,
  • IK
  • SCHRIJF
  • BOEKEN
    • Boos op baasje
    • Koning Koelkast
    • Geen kinderen, wel drie kippen
    • Dik oké!
    • Helemaal overstuur
    • Konijnen goochel je niet terug
  • &
  • meer!
    • KLAP
    • Uitgelicht - Provincies
    • Pimp je nieuwjaarsbrief
    • Verrekijkerbieb
    • BiB-BoX
    • Poëzie
    • Cursiefjes
  • NIEUWSGIERIG?
  • SCHREES
  • Hier!

Over plankenkoorts

1/29/2016

0 Comments

 
Ik was tien en deed mee aan het jeugdtoneel. De maanezel heette het stuk. Ik, meisje zonder podiumervaring, vertolkte een figurantenrol. Correctie: twee figurantenrollen. Eentje als geschifte prinses en één als ‘deel van het heelal’.  (Mijn kledij voor de laatste rol: zwarte trui, broek en handschoenen met opgenaaide kartonnen sterren. De sterren had ik gepimpt met gele fluostift.)
Mijn glansrol hield één vraag en één bevel in: ‘Is hij weg? Muziek alstublieft!’. Het leverde niet veel op. Behalve slapeloze nachten en koorts. Plankenkoorts, noemden ze dat. En dat het de bedoeling was, dat ik mijn grenzen zou verleggen. Dat mijn rol onmogelijk geschrapt kon worden. Dat ik er moest staan.
Ik stond er. Met een knoop in mijn maag en trillende benen. Van het hele toneel herinner ik me bitter weinig. Alleen dat ik het weinige dat ik gegeten had, eruit kotste. Net voor ik op de planken moest. Ik zwoer om nooit nog op een podium te staan. Nuja... Ik werd leerkracht. Een job die je ook niet uitoefent op je zolderkamer. En ik ging schrijven. Eindelijk anonimiteit! Tot ik mijn teksten moest brengen... Op een podium, inderdaad. Je zou denken dat de plankenkoorts na al die jaren over gaat. Helaas. Dat jeugdtheater-trauma komt steevast de kop opzetten. Die maanezel zit er nog steeds.  

0 Comments



Leave a Reply.

    Lang lang geleden!

    O​ver...

    boekvoorstelling
    2020!
    het vallen van bladeren
    ​bommetje
    leren
    dankbaar zijn
    geraakt
    jeugdboekenmaand
    fijne gedichtendag
    beste wensen
    de boekenbeurs
    gaan liggen
    voelen
    hoe het begint
    echt
    een stavaza
    de man met de lange jas
    de p van pen
    kakkewieten
    vakantie
    geen verrassing
    vakantierituelen
    ​jong geweld
    ​een raam
    proeven van poëzie
    een spannende lezing
    zes weken
    een geheime boodschap
    genieten
    schrezewiet
    lopen, liggen, zitten
    de bib
    ​voor het eerst
    goede voornemens
    een interview
    1 500 meter zwemmen
    ​een nieuwe werkplek
    een nieuwe wei
    een steentje
    een rekening
    beginnende auteurs
    een bekentenis
    de boekenkleerkast
    ​boekpromotie
    ​volhouden
    een hoge muur
    ​
    buitenlandse boeken
    illustraties
    twee helften
    schrollen & schrevers
    mijn bestelbus-fascinatie
    stiekem stage lopen
    geduld
    plankenkoorts
    een journalist
    in het diepe duiken
    onbekend terrein
    voor
    jaloezie
    voorlezen
    die andere
    eerste keer
    geweldige mensen
    een spannend moment
    foto's
    school
    schrijven
    een beslissing
Powered by Create your own unique website with customizable templates.