Het is al lang geen geheim meer als ik zeg dat ik uitgegeven wil worden. Ik mail en nagelbijt en mail en tob en mail en dub en mail en wacht nu ondertussen bijna een jaar op antwoord… Debuteren is niet gemakkelijk, dat weet ik nu wel zeker. Het moment dat ik twijfel aan mijn schrijfkeuze is onbestaande. De momenten dat ik twijfel aan mezelf zijn er des te meer… Maar dan zijn er ook momenten die voor motivatie zorgen. Opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Ik ben misschien tientallen mensen vergeten, maar ook dan weet dat jullie er zijn! Waarvoor dank! Jullie zijn de ideale motivatie om er keihard tegenaan te gaan!
- Zo zijn er twee oud-studenten literaire creatie (ik ben er ook één!) die genomineerd zijn voor de KJV (Reine De Pelseneer & Danny De Vos) – Ze zijn hét grootste bewijs dat het kan, een boek uitgeven.
- Zo zijn er ouders & oud-leerlingen die me vragen wanneer ze een boek van me in de boekhandel kunnen halen.
- Zo zijn er mijn supporters die berichtjes sturen, mij een glas wijn toestoppen, afspreken om te babbelen en hardnekkig blijven volhouden dat ze erin geloven.
- Zo zijn er mijn ouders die alle blogberichten printen en ’s avonds voor het slapengaan lezen. (Dat heb ik zelf ontdekt! ;-))
- Zo zijn er leerlingen die me wekelijks vragen of ik -alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft- een stukje van mijn nieuw verhaal wil vertellen.
- Zo zijn er de collega's die me op woensdagmiddag met schouderklopjes naar mijn bureau toe duwen.
- Zo zijn er jeugdauteurs (het zijn schatten) die blijven herhalen dat ik niet mag opgeven, dat ik moet blijven gaan.
- Zo zijn er educatieve uitgevers die me sussen en zeggen dat ik geduld moet hebben.
- Zo zijn er de mensen die duimen zetten of me mailtjes sturen.
- Zo zijn er de buurkinderen die donderdagochtend vanop hun fiets voor de hele buurt gillen: 'Sofie schrijf je vandaag eindelijk een boekje over mij?!?!'
- Zo is er mijn Lief die er al mijn nukken bijneemt opdat ik mijn droom kan waarmaken. Het verdraagt dat ik in het weekend nog wat verder werk... Hij weet niet half hoe blij ik ben als hij vraagt: ‘Lukt het, schrijvertje van me?’
Ik ben misschien tientallen mensen vergeten, maar ook dan weet dat jullie er zijn! Waarvoor dank! Jullie zijn de ideale motivatie om er keihard tegenaan te gaan!