Ik benijd illustratoren. Ze laten personages door het dunne papier dansen. Daar waar ik er enkel in slaag een plaatje in mijn hoofd te vormen, krijgen zij het beeld op papier. Natuurlijk is het een nadeel dat ik niet kan tekenen of schilderen. Maar soms is het ook een voordeel. Ik word erg gelukkig als er illustraties in mijn mailbox vallen. Zoals deze ochtend, bijvoorbeeld. Soms denk ik vooraf aan strakke lijnen en veel kleur. Soms denk ik aan details en zwart-wit. Ook nu werden alle plaatjes in mijn hoofd met een muisklik weggeveegd. Ik moest zelfs even van mijn koffie slurpen en het hele document een paar keer doornemen. Zozo, dacht ik. Het is niks van wat ik ooit verwacht had, maar wel honderd keer beter.
