Ik doe er niet aan mee wanneer het nieuwe jaar start. Goede voornemens, ik slaag er toch nooit in. Om gestructureerd te zijn, ben ik te chaotisch. Om af te vallen, hou ik teveel van lekker eten. Om aan yoga te doen, ben ik te wispelturig. Om los te laten, hou ik teveel vast. Om te sporten, ben ik te zwaar. Om minder Omer te drinken, smaakt mij het teveel. Om uit een vliegtuig (met parachute) te springen, ben ik te bang. Om te denken, droom ik teveel. Om in mijn boek te geloven, heb ik te weinig zelfvertrouwen. Vooral dat laatste knaagt. Ik heb nu al zoveel keer gezegd dat het niet gaat lukken. Het is een ergernis van wie mij lief heeft. En het is ook erg. Dat de mensen rondom mij er wél in geloven. En dat ik te laf ben. Maar wat als. Wat als ik de boel omgooi? Gewoon nu zeg dat ik het kan. En erin geloof. Zou het dan komen? Dat zelfvertrouwen. En dat boek. Het is het proberen waard. Ik heb niks te verliezen. Hier gaan we. Ik. Kan. Het. En nu ga ik nog een beetje schrijven, geloof ik. :-) |
0 Comments
Leave a Reply. |
Lang lang geleden!Over...boekvoorstelling
2020! het vallen van bladeren bommetje leren dankbaar zijn geraakt jeugdboekenmaand fijne gedichtendag beste wensen de boekenbeurs gaan liggen voelen hoe het begint echt een stavaza de man met de lange jas de p van pen kakkewieten vakantie geen verrassing vakantierituelen jong geweld een raam proeven van poëzie een spannende lezing zes weken een geheime boodschap genieten schrezewiet lopen, liggen, zitten de bib voor het eerst goede voornemens een interview 1 500 meter zwemmen een nieuwe werkplek een nieuwe wei een steentje een rekening beginnende auteurs een bekentenis de boekenkleerkast boekpromotie volhouden een hoge muur buitenlandse boeken illustraties twee helften schrollen & schrevers mijn bestelbus-fascinatie stiekem stage lopen geduld plankenkoorts een journalist in het diepe duiken onbekend terrein voor jaloezie voorlezen die andere eerste keer geweldige mensen een spannend moment foto's school schrijven een beslissing |