Over een nieuwe wei

Deze week bevind ik me op een nieuwe wei. Nee, ik ben niet verhuisd. Maar ik trek er eventjes tussenuit om alleen te schrijven. En ja, ik mis mijn Lief! Maar hier heb ik geen gezeur aan mijn hoofd, geen muziek van de Lokerse Feesten, geen verhuizende buren en geen ellenlange lijstjes met huishoudelijke taken die nog vervuld moeten worden. Hier in Drenthe (da’s Nederland), kan ik gewoon de deur van mijn hoofd openzetten en typen. Dat typen moet ik zelf doen, natuurlijk. Net als blijven zitten & verzinnen & niet afgeleid zijn. Maar als mijn polsen pijn doen, dan wandel ik een blokje om tussen de hooglandkoeien, schapen, kevers, vlinders, zwanen, ringslangen en adders (dat is niet gelogen). En dan kan ik weer met frisse moed verder werken aan mijn boek. Welk boek? Tja, dat kan ik nog niet verklappen. Maar er komen zeker geen adders in voor. Of kevers. Of hooglandkoeien. Dat weet ik wel zeker. :-)

---