Sofie De Moor
  • WELKOM,
  • IK
  • SCHRIJF
  • BOEKEN
    • Boos op baasje
    • Koning Koelkast
    • Geen kinderen, wel drie kippen
    • Dik oké!
    • Helemaal overstuur
    • Konijnen goochel je niet terug
  • &
  • meer!
    • KLAP
    • Uitgelicht - Provincies
    • Pimp je nieuwjaarsbrief
    • Verrekijkerbieb
    • BiB-BoX
    • Poëzie
    • Cursiefjes
  • NIEUWSGIERIG?
  • SCHREES
  • Hier!

Over 1 500 meter zwemmen

9/4/2016

0 Comments

 
Ik ben niet sportief. Vooral door de kilo’s die ik teveel meesleur. Al ooit een olifant over een bok zien springen? Een neushoorn een flikflak zien maken? Hmm. Dat dacht ik al. Een sportmentaliteit zit er anders wél in. In dat hoofd van mij. Zo was ik elf, zat in het vijfde leerjaar en hadden we een interim turnleerkracht. Hij had het niet voor dikke mensen. En al zeker niet voor dikke mensen die iets wilden bereiken. Doel: het brevet van 1 500 meter zwemmen. Zwemmen kon ik. En ik deed het graag. Nu er met de school een avond brevetzwemmen werd ingelast, wou ik proberen.
‘Het lukt je nooit’, zei de turnleraar nét voor ik het zwembad in ging.
Het lukt je nooit, maalde de mantra in mijn hoofd. Maar ik zwom. Hij zette met een potlood streepjes op een wit blad. Lengte na lengte. Meer dan een uur ging ik door. Mijn klasgenoten stopten één voor één. Sommigen bereikten het einddoel, anderen niet. Ik bleef als laatste over in de grote waterbak. De afstand in mijn hoofd werd groter. Toen ik zeker wist dat ik 1 500 meter gezwommen had, vroeg ik  hoeveel lengtes ik nog moest doen. ‘Twee’, antwoordde de turnleraar. Hij gooide zijn papier met mijn naam en de vele streepjes op de reddersstoel en verdween in de kleedkamer. Ik zwom ze nog. De twee laatste lengtes. Ook al wist ik dat het niet meer nodig was. Ik zwom ze. Niet voor hem, maar voor mezelf. Omdat ik het graag deed. Omdat ik het zo graag wou.
Met diepe rimpels in mijn handen, hees ik mezelf het water uit. Ik bibberde bijna uit mijn vel. Mijn lippen waren paars. En ik was kapot. Stikkapot. Maar ik had mijn brevet van 1 500 meter.
 
Dat ik net bedenk dat schrijven een beetje als brevetzwemmen is.
​En dat ik daar wel moet om lachen. 

0 Comments



Leave a Reply.

    Lang lang geleden!

    O​ver...

    boekvoorstelling
    2020!
    het vallen van bladeren
    ​bommetje
    leren
    dankbaar zijn
    geraakt
    jeugdboekenmaand
    fijne gedichtendag
    beste wensen
    de boekenbeurs
    gaan liggen
    voelen
    hoe het begint
    echt
    een stavaza
    de man met de lange jas
    de p van pen
    kakkewieten
    vakantie
    geen verrassing
    vakantierituelen
    ​jong geweld
    ​een raam
    proeven van poëzie
    een spannende lezing
    zes weken
    een geheime boodschap
    genieten
    schrezewiet
    lopen, liggen, zitten
    de bib
    ​voor het eerst
    goede voornemens
    een interview
    1 500 meter zwemmen
    ​een nieuwe werkplek
    een nieuwe wei
    een steentje
    een rekening
    beginnende auteurs
    een bekentenis
    de boekenkleerkast
    ​boekpromotie
    ​volhouden
    een hoge muur
    ​
    buitenlandse boeken
    illustraties
    twee helften
    schrollen & schrevers
    mijn bestelbus-fascinatie
    stiekem stage lopen
    geduld
    plankenkoorts
    een journalist
    in het diepe duiken
    onbekend terrein
    voor
    jaloezie
    voorlezen
    die andere
    eerste keer
    geweldige mensen
    een spannend moment
    foto's
    school
    schrijven
    een beslissing
Powered by Create your own unique website with customizable templates.